Wie: Deborah Post
Wat: Oprichter van Honey Highway
Focus: Meters maken met biodiversiteit
Hoopt/wenst: Heel Nederland een kleurige deken

Wat is je expertise?
“Met Honey Highway verhogen we de biodiversiteit in Nederland. Dat doen we door grootschalig bloemrijke bermen in te zaaien en parken en kantoortuinen met vaste planten aan te leggen. We begonnen met grote overheidsinstanties zoals Rijkswaterstaat, provincies, gemeenten en waterschappen. Nu werken we ook samen met bedrijven. Ik ben blij dat ook zij inzien dat een groot deel van ons land een groene woestijn is met alleen maar raaigras, en dat ze budget vrijmaken voor biodiversiteit. Zo hebben we met Accenture, een consultancybedrijf op de Zuidas, een hectare bloemenberm aangelegd langs de A10 en een bijenpark van 5.000 vierkante meter bij een van de kantoren. We betrekken de medewerkers bij het planten, zaaien en wieden, zodat het gaat leven. En we betrekken ook omwonenden, schoolkinderen en lokale groenaannemers bij onze projecten. Zo brengen we een beweging op gang voor een kleurrijk en biodivers land.”

Het inzaaien samen met medewerkers, lokale omwonenden of schoolkinderen is onderdeel van een project.

Waarom vind je natuurinclusief bouwen belangrijk?
“Voor mij begon het toen ik moest huilen omdat mijn bijen dood gingen; midden in de zomer, zonder een druppel honing. Alles in de omgeving was groen, maar het was een groene woestijn, zonder bloemen of kruiden. En bijen zijn zo belangrijk voor onze voedselproductie. Ik wilde iets doen wat praktisch en tastbaar is. Veel bedrijven zeggen ‘wij doen aan duurzaamheid’ maar dan gaat het al snel over klimaat en CO2; abstracte begrippen op een spreadsheet. Dan zit je nog steeds binnen op elf hoog, achter je computer. Ik wil dat de aarde leeft; de planten, de insecten en de vogels. Dat mensen weer binding krijgen met de natuur en wat er op hun bord ligt.

Mijn bijdrage aan natuurinclusief bouwen is meters maken. Bij nieuwbouwwijken bijvoorbeeld heb je altijd te maken met bermen en groenstroken. Als we zorgen die worden ingericht met bloemenvelden en vaste planten en heesters met jaarrond bloei en voedsel voor bijen, vlinders en vogels, dan is dat voor iedereen winst. En er is nog zo veel potentieel. Er zijn tienduizenden kilometers berm en dijk in ons land, soms wel tien tot veertien meter breed. Na natuurgebieden is dat de enige grond die niet overbemest is. De rest is groene woestijn, daar groeien geen bloemen meer. Dus om nog enigszins insecten in leven te houden zijn bermen cruciaal.”

Wat heeft je daartoe geïnspireerd?
“In 2012 las ik het boek De Bijen van Rudolf Steiner. Hij voorspelt daarin – honderd jaar geleden! – dat wilde bijen en honingbijen zullen uitsterven door land- en tuinbouwgif en monocultuur. Toen ik de laatste bladzij dichtsloeg en om me heen keek, dacht ik: dat is nu gaande.

Op dat moment werd hier een nieuw deel van de A4 geopend, van Delft naar Rotterdam. Ik zag zeven kilometer zwarte bermen. Toen ben ik het boek De Bonte Berm van professor Zonderwijk uit 1979 gaan opkopen op Marktplaats en gaan uitdelen aan het consortium van Heijmans, Rijkswaterstaat, de wegenbouwers, de provincie en de gemeente, met een plan: dit wil ik gaan doen. Daar zaten ze niet op te wachten maar ik heb het voor elkaar gekregen, en zo heb ik dus de A4 gedaan. En ik ontdekte dat het er wemelde er van de bloemen, vogeltjes, libellen, wilde bijen, honingbijen. Ik dacht: dit kan iedereen! We hoeven niet nog meer onderzoek te doen, niet nog meer bewijs te verzamelen. Deze mannen – Steiner en Zonderwijk – hebben het allemaal al lang geleden uitgezocht en opgeschreven.”

De Honey Highway langs de A4.

Hoe hoop je dat steden er over 10 jaar uitzien?
“Ik hoop dat een substantieel deel van alle stoepen en parkeervakken veranderd zal zijn in voedsel voor insecten, vogels en de mens: inheemse wilde bloemen, bessenstruiken, fruitbomen… Ik hoop ook dat meer mensen uit de steden op het platteland gaan wonen, daar is ruimte genoeg. En ik hoop dat overbemesting en overproductie van melk door koeien op het platteland gestopt zijn en plaats hebben gemaakt voor stroken groententeelt, kruidenlanden, recreatie, parken en bloemenvelden.”

Welk obstakel moet daarvoor uit de weg geruimd worden?
“Mensen moeten burgerlijk ongehoorzamer worden. Gewoon zelf beginnen, niet wachten tot de overheid het gaat doen. Ga pionieren en de regels volgen daarna wel, niet andersom. Ook bij bedrijven is meer lef nodig. Ze willen vaak wel maar zeggen dat er ‘geen budget is voor biodiversiteit’. Ik hoop dat medewerkers van onderop gaan vragen om een paar procent van het marketing-, HR- en PR-budget te investeren in biodiversiteit in de buurt van het kantoor, en dat de directie dat steunt. Dan gaan we echt Nederland veranderen van een groene woestijn in een kleurige deken.”

Waarom ben je jurylid van de Natuurinclusief Bouwen Award?
“Ik ben ervan overtuigd dat we veel meer hectares kunnen realiseren met de partijen die nu al de intentie uitspreken om natuurinclusief te bouwen. Hoe eenvoudig het is om bij een nieuwbouwwijk goede tuingrond aan te leggen, in plaats van bouwzand dat mensen uit gemak gaan betegelen. Maak bijenparken van bermen en groenstroken, met bloeiende vaste planten. En betrek toekomstige bewoners van de wijk daar al tijdens de bouw bij, zodat ze ook enthousiast worden. Ik wil graag laten zien dat het kan, en dat dit het nieuwe ondernemen is.”

Wat hoop je te zien bij de aanmeldingen?
“Lefprojecten waarbij je ziet: als je de natuur zijn gang laat gaan, dan komen er vanzelf heel veel beestjes. Het hoeft niet altijd vernieuwend te zijn. Er is weinig voor nodig om een kleurrijke, biodiverse plek te maken waar insecten, vogels en mensen blij zijn. Dat is niet innovatief maar zo oud als de weg naar Rome.”

Tekst: Mariël Verburg, Vogelbescherming Nederland, 20 juni 2023
Beeld: Honey Highway / Jorgen Caris