Doordat zij grotendeels van steen zijn functioneren steden feitelijk als een soort kruik, die overdag makkelijk warmte opneemt en ’s nachts langzaam warmte afgeeft. Hierdoor is de temperatuur in de stad vaak een aantal graden hoger dan in het buitengebied. Dit doet zich het sterkst voor op plaatsen met grote horizontale en verticale stenen oppervlaktes. Bijkomend probleem is dat een versteende stad slecht in staat is om grote hoeveelheden water te verwerken. Met alle overlast van dien voor de bewoners.

Stedelijk groen biedt uitkomst, omdat het verkoeling biedt en waterbergend vermogen heeft. Op korte termijn zijn veel praktische klimaat-adaptieve oplossingen mogelijk met begroeiing. Vegetatiedaken vangen veel water af, waardoor tijdens hoosbuien de piekbelasting van riolen wordt vertraagd. Bovendien draagt de verdamping van het water dat wordt vastgehouden bij aan de verkoeling van de stedelijke hitte.

Bestrating

Bestrating moet zoveel mogelijk worden beperkt, omdat deze een belangrijke bijdrage levert aan de opwarming van steden. Bovendien zorgt bestrating ervoor dat regenwater niet in de bodem kan wegzakken, en draagt zij dus bij aan de wateroverlast, zoals overvolle riolen, ondergelopen kelders en overstroomde straten.

Bomen

Met het (her)planten van straatbomen wordt het regenwater vastgehouden en kan het helpen bij het afkoelen van de stad. Bomen hebben in het algemeen een koelend effect. Ze bieden schaduw en hebben een grote watercirculatie. Door de aanwezigheid van volgroeide bomen kan de temperatuur op de heetste zomerdagen in steden lokaal 5 graden lager uitpakken.

Bewoners

Ook inwoners kunnen bijdragen aan de klimaatbestendigheid van de stad. Bijvoorbeeld door tegels uit de tuin te verwijderen, meer struiken en bomen aan te planten en schuren van een groen dak te voorzien. De gemeente kan hen op die mogelijkheden wijzen en stimuleren om in actie te komen.