Geen gebied zo divers als het stedelijk gebied. We kunnen de stedelijke omgeving inrichten in verschillende zones; een dichtbebouwd centrum, parken en industrieel gebied bijvoorbeeld. Maar we kunnen haar ook indelen in verschillende typen woonwijken met verschillende bewoners met ieder zijn eigen voorkeur voor een bepaalde woonomgeving.

Dieren en planten in de stad hebben ook een eigen leefgebied nodig. Een vleermuis gebruikt een bomenrij om vanuit zijn slaapplek voedsel te gaan zoeken. Een huismus verstopt zich in een rommelhoekje. Insecten maken gebruik van onze verschillende inheemse bloemen en planten. Het is belangrijk dat bij het inrichten van de openbare ruimte van een wijk rekening wordt gehouden met deze verschillende gebruikers en hun programma van eisen.

Breng met het volgende stappenplan je bewoners in kaart:

Stap 1 Onderzoek de doelsoorten, de locatie en het karakter van de wijk of het landschap van je plangebied. Denk ook aan de wateropgave, het al dan niet verbonden zijn met ecologische stapstenen.

Stap 2 Sluit de keuze voor de te treffen maatregelen hierop aan. Wat heeft toegevoegde waarde voor de locatie? Welke dier- of plantensoorten zijn gewenst? Wat is de samenhang tussen de verschillende maatregelen?

Stap 3 Pas gebouwgerelateerde maatregelen in het ontwerp van het gebouw in. Welke neststenen en hoeveel? Welke constructie voor gevel- of dakbeplanting?

Stap 4 Zorg voor adequate omgevingsmaatregelen. Bijvoorbeeld door de aanplant van vlindergeschikte struiken of een rij bomen, aanleg van een salamanderpoel of een bloemrijk grasland, versterking van een pocketpark of een plantsoen.

Stap 5 Monitor het resultaat. Ga na of het gewenste effect voor sterking van de biodiversiteit wordt bereikt en tref zo nodig aanvullende maatregelen.